ไดโนเสาร์ Walking with Dinosaurs The Arena Spectacular
ตื่นตากับฝูงไดโนเสาร์ขนาดเท่าตัวจริง ส่งเสียงคำรามและเคลื่อนไหวได้เหมือนมีชีวิต!! เป็นการแสดงโชว์แบบละครเวทีขนาดใหญ่ของไดโนเสาร์ 20 ตัว ที่มีขนาดเท่าตัวจริงกว่า 15 สายพันธุ์
|
“วอคกิ้ง วิธ ไดโนซอร์” การแสดงสด! ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งปี เหมือนจริงที่สุด จนตะลึง!
ตื่นตากับฝูงไดโนเสาร์ขนาดเท่าตัวจริง ส่งเสียงคำรามและเคลื่อนไหวได้เหมือนมีชีวิต!! เป็นการแสดงโชว์แบบละครเวทีขนาดใหญ่ของไดโนเสาร์ 20 ตัว ที่มีขนาดเท่าตัวจริงกว่า 15 สายพันธุ์ พวกมันจะมาแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการพร้อมทั้งถ่ายทอดบรรยากาศและการเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดขึ้นจนนำไปสู่การสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ในแต่ละยุค มีหลายฉากที่เหล่าไดโนเสาร์ต้องมีปฏิสัมพันธ์กันต่อสู้กัน ซึ่งฉากเหล่านี้จะทำให้ผู้ชมรู้สึกได้ถึงเวลาที่ไดโนเสาร์เคลื่อนไหวต่อสู้เพื่อความอยู่รอด หรือความปราดเปรียวของไดโนเสาร์นักล่า กับความเชื่องช้าของไดโนเสาร์กินพืช นอกจากนี้เราจำลองตั้งแต่แผ่นดินไหว ภูเขาไฟ ดาวหาง จนถึงเสียงคำรามของเจ้าไดโนเสาร์ ทุกๆคนจะได้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริงๆ จึงเป็นการแสดงที่ให้ความบันเทิง สร้างความตื่นเต้น ไปพร้อมๆกับการให้ความรู้ จึงเป้นการแสดงที่เหมาะกับคนในทุกช่วงอายุ |
|
|
แนะนำนักแสดง
|
|
 |
แอลโลซอรัส (หมายความว่า “สัตว์เลื้อยคลานชนิดอื่นๆ”) จัดอยู่ในกลุ่มสัตว์กิน เนื้อขนาดใหญ่ในยุคจูราสสิค ขาหลังทั้งสองข้างของมันมีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงมากเหยื่อของแอลโลซอรัสคือ เหล่าไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ของยุคนั้น ตัวอย่างเช่น ซอร์โรพอด รวมถึงสัตว์กินพืชขนาดรองลงมา สันนิษฐานกันว่าแอลโลซอรัสเป็นสัตว์หากินเป็นฝูง โดยอาศัยการพรางตัวอยู่ตามพุ่มไม้ก่อนพุ่งใส่เหยื่อโดยไม่ให้เหยื่อรู้ตัว แขนหน้าทั้งสองสั้นแต่แข็งแรงมาก เล็บที่แหลมคมของมันยาวถึง 25 เซนติเมตร หรือ 10 นิ้ว.... |
| ไดโนเสาร์ชนิดสุดท้ายที่มีแผงเกราะใหญ่ที่สุด แองคิโลซอรัส (หมายความว่า “สัตว์เลื้อยคลานพันธุ์ผสม”) มันรอดพ้นจากการคุกคามของสัตว์กินเนื้อตัวใหญ่ได้โดยอาศัยแผงเกราะขนาดใหญ่บนหลังที่มีแผงเขาอยู่ข้างบนของมัน แผงเกราะนี้เป็นสิ่งที่ปกป้องลำตัวของมันจากการทำร้าย ตรงบริเวณกะโหลกศีรษะของมันปกคลุมด้วยเขาแหลม 2 คู่ ส่วนกระดูกหางของมันเชื่อมต่อกับกระดูกสันหลังเหมือนกับด้ามจับของกระบอง โดยบริเวณโคนหางของมันยังสามารถขยับได้อย่างอิสระ .... |  |
 |
ได้รับการขนานนามว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีกระดูกขาหน้าที่ใหญ่มาก แบรคคิโอซอรัส จัดเป็นไดโนเสาร์ซอโรพอด หรือไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ และยังจัดเป็นหนึ่งในไดโนเสาร์ที่ใหญ่ที่สุด ที่มีซากกระดูกที่ขุดพบเป็นตัวยืนยัน แบรคคิโอซอรัสสูงถึง 10 เมตร มีลำตัวยาวถึง 22 เมตรและหนักประมาณ 80 ตัน ด้วยวิวัฒนาการของแบรคคิโอซอรัสที่คล้ายกับยีราฟ ทำให้มันสามารถใช้ชีวิตอยู่บนพื้นดินได้ และหากินจากใบไม้บนยอดต้นไม้ ฟันที่มีลักษณะ เหมือนหมุดถูกใช้เพื่อดึงใบไม้จากกิ่งไม้ที่อยู่สูง.... |
| ลิลเลียนสเตอร์นัส เป็นไดโนเสาร์นักล่าที่มีความปราดเปรียวว่องไวสูง ขาหลังอันทรงพลังทั้งสองข้างและหางที่ยาวทำให้มันสามารถวิ่งได้อย่างรวดเร็ว ลิลเลียนสเตอร์นัสเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดเล็ก แต่กลับมีขนาดใหญ่ที่สุดในยุคของมันจากการศึกษารายละเอียดของกะโหลกของมัน ทำให้ทราบว่า ลิลเลียนสเตอร์นัสมีความสัมพันธ์กับไดโนเสาร์กินเนื้อในยุคจูราสสิค ดิโลโฟซอรัส กรามของมันเป็นฐานรองรับฟันอันแหลมคมที่สามารถบดขยี้ได้เฉกเช่นเครื่องบดอาหาร... |  |
 |
หนึ่งในสัตว์ปีกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา ออนิธโธคีรัส เป็นที่รู้จักจากการค้นพบชิ้นส่วนกระดูกของมันในหลายๆทวีป เช่นเดียวกับไดโนเสาร์มีปีกขนาดใหญ่หลายๆชนิด ออนิธ-โธคีรัสมีหัวขนาดใหญ่สมกับร่างกายที่มีขนาดยาว ขากรรไกรรองรับฟันยาวเรียวแหลมจำนวนมาก ที่เหมาะกับการใช้จับสัตว์ที่มีความลื่นอย่างปลาและปลาหมึก หงอนของออนิธ-โธคีรัสอาจมีไว้เพื่อประโยชน์ในการบินหรือใช้เป็นเครื่องบ่งบอกเพศหรือพันธุ์... |
| แพลททีโอซอรัส (หมายถึง “สัตว์เลื้อยคลานที่กว้าง” หรือ “สัตว์เลื้อยคลานที่ราบ”) เป็นไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่ในยุคแรกที่คนรู้จักเป็นชนิดแรกและเป็นที่รู้จักมากที่สุด อาจเป็นเพราะพวกมันเดินทางกันเป็นฝูง แพลททีโอซอรัสจึงสามารถเดินได้ทั้งแบบใช้ทั้ง 4 เท้าและใช้แค่ 2 เท้า โดยทรงตัวอยู่บนขาหลังยาวๆของมันและยืดคอยาวๆของมันขึ้น แพลททีโอ-ซอรัสสามารถเอื้อมกินอาหารจากยอดสูงของต้นสนและต้นเฟิร์นได้ มันมีมือที่มีเอกลักษณ์เพราะมีนิ้วเล็กๆ และอุ้งเล็บหัวแม่มือขนาดใหญ่ มือนี้สามารถใช้หยิบจับได้อย่างคล่องแคล่ว.... |  |
 |
สเตคโคซอรัส (หมายถึง “สัตว์เลื้อยคลานที่สูง”) เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์ที่แยกจำพวกได้ง่ายที่สุด เพราะว่ามันมีสันที่มีรูปร่างคล้ายว่าวเป็นแถว 2 แถวอยู่บนหลังโค้งๆของมันและมีหนามแหลมยาว 2 คู่ยื่นออกมาจากช่วงปลายหาง ดังนั้น “หางของสเตคโคซอรัสจึงเป็นอาวุธที่อันตรายที่สุดอย่างหนึ่งของสัตว์กินพืช” (แบคเกอร์) อาวุธแบบนี้จำเป็นมากสำหรับ สเตคโคซอรัสเพราะว่ามันมีชีวิตอยู่ในช่วงเดียวกับไดโนเสาร์กินเนื้ออย่างเช่น นักล่าขนาดใหญ่อย่างอัลโบซอรัสที่น่ากลัว หน้าที่ของสันบนหลังมันยังเป็นที่ถกถียงอยู่... |
| ด้วยเขาที่น่าเกรงขามและร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออันทรงพลัง โทโรซอรัส (หมายถึงสัตว์เลื้อยคลานที่คล้ายกระทิง) เป็นไดโนเสาร์ที่มีลักษณะคล้ายแรด ด้วยแผงคอขนาดใหญ่ โทโรซอรัสเป็นสัตว์บกที่มีขนาดหัวใหญ่ที่สุด กระดูกแผงคอมีโพรงขนาดใหญ่ภายในเพื่อลดน้ำหนักและอาจมีสีสันที่สดใสหรือใช้เพื่อแสดงความสวยงาม นอกจากแผงคอขนาดใหญ่แล้ว โทโรซอรัสนั้นมีรูปร่างคล้ายกับไดโนเสาร์เครือญาติของมัน นั่นก็คือไทรเซราทอปส์..... |  |
 |
ไทรันโนซอรัส (หมายถึง “สัตว์เลื้อยคลานทรราช”) เป็นหนึ่งในสัตว์บกกินเนื้อที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา มันมีน้ำหนักประมาณ 6 ตัน ไทรันโนซอรัสใช้หางที่ยาวและหนักของมันในการสมดุลหัวขนาดใหญ่ของมัน หัวกะโหลกที่แข็งแกร่งอย่างมากของทีเร็กซ์บอกว่า มันเป็นสัตว์นักล่าที่น่ากลัวและมีพลังกรามในการกัดเหยื่ออย่างมาก ขากรรไกรเต็มไปด้วยฟันยาวแหลมคล้ายเลื่อยขนาด 150 มม. ต่างจากขาหลังที่ทั้งใหญ่และแข็งแรง ขาหน้าของไทรันโนซอรัสนั้นเล็กและมีนิ้วเพียง 2 นิ้ว... |
| ยูทาห์แรพเตอร์ (หมาย ถึง หัวขโมยแห่งยูทาห์) เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อเดินสองขาขนาดใหญ่ที่สุดจากไดโนเสาร์ในตระกูลโดรแมโอซอริเดยูทาห์แรพเตอร์เป็นที่รู้จักหลังจากมีการค้นพบโครงกระดูกที่สมบูรณ์ในรัฐยูทาห์ ใน ปี พ.ศ. 2534 และชิ้นส่วนโครงกระดูกในอเมริกาใต้ มันเป็นไดโนเสาร์ที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดเล็กที่เรียกว่า โดรเม-โอซอร์ (สัตว์เลื้อยคลานที่รวดเร็ว)..... |  |
|
ทีมงานผู้สร้าง
|
|
 |
วิลเลียม เมย์ ผู้สร้างการแสดงที่สดใหม่ไม่เหมือนใคร วอล์คกิ้ง วิธ ไดโนซอร์ส ดิ อารีน่า สเปคแทคคูลาร์ (Walking with Dinosaurs, the Arena Spectacular) เป็นที่รู้จักในฐานะผู้กำกับศิลป์ที่โด่งดังระดับโลกและความตั้งใจในชีวิตของเขาคือการทำให้เด็กๆและครอบครัวได้สัมผัสกับประสบการณ์ “อันน่าอัศจรรย์” เพื่อจุดประกายฝันให้กับพวกเขา ลองจินตนาการว่าคุณถูกขอให้ทำให้ไดโนเสาร์ที่มีชีวิตเมื่อ 65 ล้านปีที่แล้วให้กลับมามีชีวิตอีกครั้งและปรากฎตัวในการแสดง! นั่นคือสิ่งที่วิลเลียม เมย์ทำ |
| สก็อต ฟาริส เป็นชาวแคลลิฟอร์เนีย เขาได้เรียนรู้ทักษะการเป็นผู้กำกับในขณะที่ทำงานในตำแหน่งผู้กำกับ และผู้ควบคุมเวทีให้กำกับผู้กำกับละครเวทีบรอดเวย์ชั้นยอดในหลายๆเรื่อง เขาเป็นคนริเริ่มและกำกับจอร์จ ลูคัส ไลฟ์ แอดเวนเจอร์ ซึ่งเป็นโชว์ใช้สื่อแสงสีเสียงที่จัดแสดงที่อารีน่าที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ผลงานที่โดดเด่นที่สุดของเขาก็คือการช่วยเบ็ท มิเลอร์ ในการกลับมาแสดงคอนเสิร์ตอีกครั้งในทัวร์ “เอ็กพีเรียนส์ เดอะ ดีไวน์” |  |
 |
วอร์เนอร์ บราน์ เขามีผลงานมากมายทั้งในฝั่งอเมริกาและยุโรป หนึ่งในผลงานที่วอร์เนอร์ทำร่วมกับ BBC ก็คือการเป็นหนึ่งทีมเขียนบทให้กับซีรีย์เดอะ คลาสสิค มิวสิคคัล และกำกับนักแสดงอย่างไทน์ เดลี่ บาบาร่า คุก แอนโทนี่ นิวลี่ และจูเลีย ไมจีเนส |
| เจมส์ เบรทท์ เป็นนักแต่งเพลงและนักเรียบเรียงดนตรีที่ต้องการตัวอย่างมากใหมู่บริษัทผลิตภาพยนตร์ชั้นนำทั้งในอเมริกา และยุโรปในขณะนี้ เจมส์ แต่งดนตรีประกอบให้กับการแสดงวอล์คกิ้ง วิธ ไดโนซอร์ส ดิ อารีน่า สเปคแทคคูลาร์ ในซิดนีย์ การได้ร่วมงานกับการแสดงในอารีน่าชุดนี้ถือเป็นหนึ่งในผลงานเด่นของเขา |  |
 |
ซอนนี่ ทิลเดอร์ส ใช้ช่วงเวลา 20 ปีที่ผ่านมาสร้างสรรค์สัตว์ต่างๆและอุปกรณ์ประกอบฉากแปลกๆให้กับทั้งวงการภาพยนตร์และละครเวที ผลงานของซอนนี่ไปปรากฎอยู่ในภาพยนตร์ฮอลลีวูดหลายเรื่อง เช่น ปีเตอร์แพน, โกสท์ไรเดอร์, เดอะ โคลนิเคิล ออฟ นาร์เนีย รวมทั้ง สตาร์วอร์ส เดอะ รีเวนจ์ ออฟ เดอะ ซิธ เพื่อสร้างหุ่นให้ได้ตามความต้องการของการแสดงวอล์คกิ้ง วิธ ไดโนซอร์ส ดิ อารีน่า สเปคแทคคูลาร์ เขาได้รวบร่วมทีมงานชั้นยอดจากศิลปินและช่างที่มาความสามารถทั่วทั้งออสเตรเลีย ซึ่งถ้าขาดพวกเขาไปคนใดคนหนึ่งก็คงไม่สามารถการแสดงชุดนี้ได้สำเร็จ |
| ปีเตอร์ อิงแลนด์ เขาได้รับรางวัลมากมายในหลากหลายสาขาทั้งสาขาการออกแบบฉากยอดเยี่ยม, สาขาการออกแบบท่าเต้นยอดเยี่ยว เขาได้ออกแบบฉากให้กับงานและละครเวทีต่างๆมากมากกว่า 50 โปรเจ็ค รวมไปถึงงานโอเปร่า การแสดงบัลเล่ต์ และงานพิธีเปิดโอลิมปิกปี 1996 (2539) ที่แอตแลนต้าเป็นเจ้าภาพ และ ที่ซิดนีย์ปี 2000 (2543) |  |
 |
จอห์น เรย์เม้นท์ เจ้าของผลงานการออกแบบแสงในงานสำคัญๆระดับโลกมากมาย รวมถึงผลงานด้านละครเวที บัลเล่ต์ และโอเปร่า เช่น พิธีเปิดและปิดกีฬาโอลิมปิกปี 2000 ที่ซิดนีย์ งานซิมโฟนีออฟไลท์ และงานมาริน่าเบย์ นิวเยียร์สอีฟ เคาท์ดาวน์ ที่สิงคโปร์ ตลอดจนงานด้านสถาปัตยกรรม อย่างเช่น การสร้างโซนเครื่องเล่นถาวรอันใหม่ซึ่งก็คือออสเตรเลีย เอาท์แบ็ค สเปคแทคคูล่า |
 |
|
